De toren van de parochiekerk Sint-Theodardus te Bogaarden (Pepingen) is beschermd als monument.

De romaanse toren van de Sint-theodarduskerk in arkosesteen, bouwdatum onbekend, bepaald het uitzicht van Bogaarden.

De dorpskern van Bogaarden, een landelijk dorp in het Pajottenland, wordt gekenmerkt door een kleine, maar dichte bebouwingsconcentratie rond de Sint-Theodarduskerk, waarvan de romaanse toren vanuit alle richtingen van ver zichtbaar is. Het kerkje is ingeplant op een opgehoogd en ommuurd kerkhof dat niet langer wordt gebruikt.

De plattegrond van de kerk omvat een westtoren gevat tussen de kwartronde bijgebouwen, een driebeukig schip van vier traveeën, een koor met driezijdige sluiting en een zuidsacristie. De vierkante toren, in groenachtige breuksteen (arkose) van de streek, die oorspronkelijk slechts drie bouwlagen telde werd begin de 19de eeuw verhoogd met een bepleisterde, bakstenen geleding met ingesnoerde torenspits. De oude galmgaten werden dichtgemetseld. De bouwdatum van deze massieve, gedrongen westtoren met steunberen op de hoeken is niet bekend. Gezien de verwantschap met het maaslandse type van westtoren dient de bouw alleszins in de romaanse periode (11de - 13de eeuw) gesitueerd. De aanvankelijk gesloten westwand werd later opengewerkt met een arduinen portaal (1750) bestaande uit een geprofileerde rondboog, ingeschreven in een rechthoekige omlijsting met uitgespaarde zwikken en een vooruitspringende druiplijst. De neoclassicistische kerk met afgeronde bijgebouwtjes links en rechts van de toren dateert uit de periode 1838-1840. Het schip en bijgebouwen zijn in baksteenmetselwerk. In de middenbeuk is er een bepleisterd tongewelf, in de zijbeuken is er een vlakke zoldering. Het koor en sacristie zijn uit 1927. Het zijn zeer bescheiden, bakstenen volumes met spaarzaam gebruik van natuursteen.

Typerend voor Bogaarden is de dominante ligging bovenop een heuvel met het identiteitsbepalend silhouet van de Sint-Theodarduskerk die van verre zichtbaar is.

Waarden