Beschrijving
De neogotische Onze-Lieve-Vrouw van Lourdesbasiliek en de Sint-Victorresidentie van de paters-jezuïeten met toegangspoort en westelijke tuinmuur zijn beschermd als monument.
Waarden
Basiliek Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes, Sint-Victorresidentie paters jezuiëten met toegangspoort en westelijke tuinmuur zijn beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
historische waarde
in casu architectuurhistorische waarde: : De basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes is als monumentale bedevaartkerk samen met het aansluitende patershuis of Sint-Victorresidentie opgericht in 1875-1877 volgens de bouwplannen van architect E. Van Hoecke-Peeters doch J. Bethune, voorman van de neogotiek in ons land, leidde vanaf 1876 de voltooiing van de bouwen ontwierp grotendeels de stoffering van het interieur; de beschildering was afgewerkt in 1888. Het typische laat-neogotische bakstenen ensemble sluit zowel stilistisch als naar bouwtype sterk aan bij de Bethuniaanse architectuur. Het tot in de details gaaf bewaarde kerkinterieur met glasramen uitgevoerd door A. Verhaegen en met een rijk meubilair is als totaalkunstwerk uitermate representatief voor het oeuvre van J. Bethune en zijn samenwerkingsverband met andere neogotische kunstenaars zoals A. Bressers en de gebroeders Blanchaert, De Boeck en Van Wint, Ch. LenoÎr. Elementen zoals authentieke kroonluchters, wandlichtarmaturen, vitrinekasten met ex-voto's bepalen mee het uitzonderlijk karakter van het interieur.
De functionele relatie van de Sint-Victorresidentie met de bedevaartkerk blijkt binnenin uit de circulatie van dit patershuis. Het kloosterhuis bewaart zijn authentieke ruimteverdeling met vroegere huiskapel en oorspronkelijke interieurelementen zoals de trap, binnendeuren, vloer in de trapgang, schouwen, kruisen. De toegangspoort en flankerende westelijke kloostertuinmuur vormt architecturaal een eenheid met het kloosterhuis en de basiliek. artistieke waarde
De basiliek van Oostakker is voor de neogotische religieuze kunst een zeer belangwekkend, uiterst consequent doorgedreven en gaaf bewaard voorbeeld van een typerend totaalkunstwerk, waarbij de interieurafwerking en architectuur op elkaar afgestemd zijn. Het is zeer representatief voor het artistiek oeuvre van J. Bethune en de ambachtelijke uitvoering in de geest van de Sint-Lucasschool. De rijke polychromie van de volledig beschilderde binnenkerk bezit met zijn uitgebreide religieuze iconografie en gevarieerde decoratie een uniek karakter en vormt samen met het ensemble van glasramen en het meubilair een indrukwekkend, stilistisch homogeen en kwalitatief hoogstaand geheel. Het interieur getuigt ten volle van het kenmerkende samenwerkingsverband van J. Bethune met andere vooraanstaande neogotische kunstenaars als A. Bressers, de gebroeders Blanchaert, A. Verhaegen,De Boeck en Van Wint, Ch. Lenoir. De Sint-Victorresidentie is een fraai gebouw waarvan de verschillend uitgewerkte gevels een harmonisch geheel vormen met smaakvolle verhoudingen en een kunstzinnige detailuitwerking.