in casu architectuurhistorische waarde: imposant, straatbelijnend en door proporties en volumespel de dorpskern determinerend, minstens tot het derde kwart van de 18de eeuw opklimmende semi-gesloten vierkanthoeve, ingeplant vlak tegenover de kerk, op de zuidgrens van het beemdengebied langsheen de Lombeek. Architecturaal wordt het deels witgeschilderde bakstenen complex met pannen zadeldaken en bestaande uit een L-vormig, eenlaags woonhuis, twee stalvleugels, overdekte poortingang en tweebeukige langsschuur gekarakteriseerd door een sobere baksteenarchitectuur met minimaal gebruik van natuursteen uit het derde kwart van de 18de eeuw met deels vernieuwd parement en muuropeningen uit de 19de eeuw. Karakteriserend voor de 18de-eeuwse bouwfase zijn naast de bewaarde structuur van moerbalken en kapspanten, de beluikte en/of van diefijzers voorziene lichtgetoogde vensters met omlijsting in gesinterde baksteen, de fraai geprofileerde daklijstbalkjes, de beluikte houten getraliede vensterkozijnen in de stalvleugel en een decoratief uitgewerkt traliewerk in een keldergat.