eerste, pas in 1830 opgetrokken pastorie van Borchtlombeek opgevat als bakstenen, vijf traveeën breed, bakstenen dubbelhuis met twee bouwlagen en een mezzanino onder een schilddak met houten bakgoot, het geheel geflankeerd door eenlaagse bijgebouwen onder lessenaarsdak. De sobere neoclassicistische vormgeving vertaalt zich uitwendig in een strak-symmetrisch uitgewerkt, elementair rechthoekig volume opengewerkt met een dubbel register van hoge rechthoekige vensters met hardstenen dorpels en een centrale, eveneens rechthoekige inkomdeur met bovenlicht gevat in een vlakke hardstenen omlijsting. Eenzelfde soberheid karakteriseert het interieur met centrale dwarsgang met aansluitend een ingekaste wenteltrap, stucplafonds met eenvoudig lijstwerk en rosas, marmeren schouwen en paneeldeuren.