alhoewel de oudste verwijzingen slechts opklimmen tot het begin van de 17de eeuw, behoort het Hof te Honscalle met haar opmerkelijke, geïsoleerde ligging aan een driesprong, in de gelijknamige beekvallei ongetwijfeld tot de oudste en belangrijkste landbouwwinningen van de streek waarvan de gekende eigenaars/pachters tot de meest vooraanstaande ingezetenen behoorden.

in casu architectuurhistorische waarde: met zijn rond een ruim erf gegroepeerd éénlaags woonhuis (1759), grote tweebeukige langsschuur (1841) en 19de-eeuwse stallingen vormt Honscalle een representatief en goed bewaard voorbeeld van een stilistisch heterogene, in baksteen en blauwe hardsteen opgetrokken, streektyperende grote gesloten hoeve. Het bij middel van een sluitsteen en een decoratief uitgewerkte balkslof 1759 gedateerde woonhuis met kruisvensters met dubbel ontlastingssysteem en dat in combinatie met een rechthoekige deur met ovaalrond oculus en geprofileerde daklijstbalkjes vormt niet alleen een van de zeldzaam gedateerde, maar ook een van de oudst bewaarde, traditionele boerenhuizen in de regio. De 1841 gedateerde schuur en de stallingen met hun rechthoekige hardstenen omlijstingen en afwerking met muurvlechtingen, top- en schouderstukken illustreren de gebruikelijke, classicistisch geïnspireerde vormgeving uit de 19de eeuw. Kleine regionale karakteristieken zijn verder het houten klokkenruitertje boven het woonhuis, de datering met vooruitspringende baksteenkoppen en het houten calvariekruis tegen de schuurgevel. De aansluitende ommuurde moestuin met bakhuis en de weide/boomgaardpercelen met drinkpoel onderstrepen de typologische gaafheid en de authenticiteit van dit agrarisch ensemble.