Alle panden, gebouwd tussen 1926 en 1940, zijn representatief voor de sociale segregatie die zich inzette in de 19de eeuwen voortduurde in de 20ste eeuw. Het zuiden van de stad Gent wordt een prestigieus en residentieel gebied. De verkaveling van de gronden in 1926 resulteerde in grote kavels en strenge bouweisen waardoor op de meest prestigieuze percelen van de wijk, namelijk aan het Paul de Smet de Naeyerplein, aan de Congreslaan, de Krijgslaan en de Onafhankelijkheidslaan, de voornaamste beroepscategorieën waaronder industriëlen en groothandelaars zich vestigden.

in casu architectuurhistorische waarde: De panden zijn op architecturaal vlak eveneens representatief daar ze de verschillende kunststijlen uit het interbellum vertegenwoordigen, zoals die pasten binnen de smaak van de maatschappelijke elite in de jaren '20 en '30 van de vorige eeuw (traditionele architectuur waaronder cottagestijI en Style Hoge, art deco, modernisme waaronder invloed van Le Corbusier, Amsterdamse School, Dudok).
De percelen worden in hun geheel beschermd, inclusief de tuin zone en het afsluithek.

Het voormalig woonhuis van architect Gaston Eysselinck werd ontworpen in 1930-1931 in een zuiver functionele stijl. Het is representatief voor en vormt dan ook één der beste voorbeelden van de internationale architectuurbeweging. De architectuur stond duidelijk onder invloed van de 'witte woningen' van architect Le Corbusier. Het interieur werd eveneens door Eysselinck ontworpen met als concept het wegwerken van begrenzing met het doel visuele ruimte te scheppen. De living behield een ingebouwde kast en cactusserre. Op het terras bleven de plantenbakken bewaard.