De bescherming als monument omvat de parochiekerk Sint-Catharina.

De Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (KCML) bracht een advies uit waarbij de historische waarde van het exterieur van de parochiekerk Sint-Catharina als volgt werd gemotiveerd: als barokke eenbeukige kerk, opgericht op de Dries op het einde van de 17de eeuw, met een laat-18de-eeuwse doopkapel, een driezijdig gesloten koor, vierkante toren en een gereconstrueerde barokke westgevel die werd opgericht met hergebruikt materiaal in het begin van deze eeuw. De historische, in casu architectuurhistorische, de artistieke en esthetische waarde van het interieur van de kerk werd als volgt gemotiveerd: het interieur wordt gekenmerkt door 18de-eeuwse gordelbogen met casetteversiering, classicistische lambriseringen, grafstenen uit de 15de en 16de eeuw, een barokaltaar, een preekstoel ontworpen door Ph. Begijn in 1772, biechtstoelen uit het midden van de 19de eeuw, en een merkwaardige communiebank ontworpen door K. Van Biesbroeck in 1857.