in casu architectuurhistorische en cultuurhistorische waarde: De Heilig Hartkapel toegewijd aan het Heilig Hart en Sint-Antonius Abt van 1875 in het gehucht Boeygem, is naar architecturaal voorkomen, vormgeving en materiaalgebruik een representatief en zeer herkenbaar exemplaar van eenvoudige landelijke neogotische religieuze architectuur. Een aantal interieurelementen zoals een kleurrijke tegelvloer, marmeren altaar, gepolychromeerde heiligenbeelden en andere behoren tot de neogotische aankleding van deze goed onderhouden kapel.
De aanwezigheid van tal van devotionalia die steeds zeldzamer worden in veel kleine gebedshuizen, getuigen van de bestaande intense volksdevotie.
De verering van het Heilig Hart is exemplarisch voor de wijd verspreide devotie van het Allerheiligst Hart van Jezus, heropgebloeid vanaf de tweede helft van de 19de eeuw onder impuls van Paus Pius IX, op het katholieke Vlaamse platteland. De kapel te Boeygem geldt als één van de oudere voorbeelden van deze intense volksdevotie. Ook de cultus rond Sint-Antonius Abt, één van de populairste patroonheiligen op het platteland als beschermer van mens en dier tegen ziekten, gaat terug op een oude volksdevotie en kadert eveneens binnen de context van het katholiek reveil. De nog steeds bestaande en met deze cultus gerelateerde mis op de feestdag van Sint-Antonius (17 januari) en de paardenwijding met Boeygemkermis in augustus zijn steeds zeldzamer wordende getuigen van oude volkskundige religieus geïnspireerde gebruiken.
De kapel is bovendien door haar opmerkelijke inplanting, tussen twee voormalige hoeves in een agrarische omgeving, zeer beeldbepalend.
De traditionele omgevende beplanting (ligusterhaag en geknotte linden), vanouds eigen aan dergelijke cultusplaatsen, markeert tevens de kapel in het straatbeeld.