Als meer dan driehonderd jaar oude wegkapel toegewijd aan Sint-Jozef is deze afgelegen wegkapel met uitgesproken barokke voorgevel gebouwd in 1709 een zeldzaam authentiek exemplaar van dergelijke kleine bidplaats. Het gemarmerde barokke portiekaltaar met Sint-Jozefbeeld in nis maken als vaste uitrusting integrerend deel uit van de kapel.

in casu architectuurhistorische waarde: Op het vlak van klein religieus bouwkundig erfgoed vertegenwoordigt deze traditionele wegkapel van 1709, met opmerkelijke voorgevel in bak- en zandsteenbouw voorzien van een in- en uitgezwenkte top, een representatieve toepassing van de barokstijl uit het begin van de 18de eeuw. De omlijste korfboogdeur met druiplijst, de voluten, het driehoekig fronton en de ovale oculi zijn kenmerkende stijlelementen. Het houten klokkentorentje met originele luiklok, torenkruis en weerhaan is typerend voor de religieuze functie van dergelijke kleine bidplaats.

De Sint-Jozefkapel is een materiële getuigenis van de oude verspreide traditie tot oprichting van een kleine bidplaats op initiatief van particulieren ingevolge een wens of gelofte en van het volkse gebruik om bij bezoek van dergelijke bidplaats om bijstand te verzoeken. De wegkapel illustreert tevens herkenbaar de oude volksdevotie tot Sint-Jozef. Vier lindebomen markeren de kapel in de vlakke Durmepolders en zijn van een boomsoort die traditioneel bij wegkapellen werden aangeplant.