Beschermd monument

Pastorie Sint-Fledericusparochie

Beschermd monument van 27-01-2003 tot heden

ID: 10938
URI: https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/10938

Besluiten

Pastorieën
definitieve beschermingsbesluiten: 27-01-2003 ID: 4003

Rechtsgevolgen

Meer informatie over de rechtsgevolgen van beschermingen vind je op onze website.

Provincie
Oost-Vlaanderen: Gemeente
Sint-Lievens-Houtem: Deelgemeente
Vlierzele: Straat
Vlierzeledorp: Locatie
Vlierzeledorp 21 (Sint-Lievens-Houtem): Nauwkeurigheid zone
Tot op 15m: Oppervlakte zone
4 326m²: Beschermingsdossiers
4.01/41063/112.1 DO002213 OO002682

Typologie: Mariagrotten, omheiningsmuren, parochiezalen, pastorieën, tuinen
Datering: derde kwart 19de eeuw

Project beschermingsdatabank 2013-2016 (beschermingen: van 01-01-2013 tot 30-06-2016)

Beschrijving

De bescherming als monument omvat de pastorie van de Sint-Fledericusparochie, met inbegrip van de bijgebouwen, het parochiaal centrum en de voor- en achtertuin met Mariagrot.

Waarden

Pastorie is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:

artistieke waarde

De artistieke waarde van de pastorie bestaat uit het steeds zeer consequent toepassen van de meest moderne structuur, constructie, decoratie en (tuin)aanleg eigen aan de bouwperiode van het pand (van rococo tot neostijlen). De drang naar het nieuwe en moderne resulteerde niet zelden in het herinrichten van één of meerdere kamers met nieuwe vormen, materialen en stijlen. Verschillende pastorieën getuigen van deze architecturale evolutie. In zowel de 18de als eerste helft van de 19de eeuw is de invloed vanuit Frankrijk op de kunst en architectuur in onze contreien zeer duidelijk. Die invloed is zeer duidelijk merkbaar in zowel de toegepaste stijlen als in de 18de-eeuwse formele tuinaanleg waarbij het huis 'entre cour et jardin' geplaatst werd.
De typologie kent een zeer specifieke evolutie van dubbelhuis naar vrij grondplan. Typisch en uniek voor de pastorie is de mogelijkheid om de bovenverdieping af te sluiten van de benedenverdieping dankzij een smeedijzeren hek of luik dat van op de verdieping kan gesloten worden.
De tuinen getuigen alle van de onverbrekelijke band tussen pastorie en tuin. De zelfvoorziening van de pastoor uitte zich in zowel een sier- als nutstuin. De aanleg is steeds zeer representatief voor de evolutie van formele naar landschappelijke tuin welke in deze periode plaatsvindt.

historische waarde

De historische waarde van de pastorie wordt gevormd door de kerkelijke verplichting aan de pastoor om na een benoeming op zijn beneficie te gaan wonen. Dat vereiste een 'pastoreel huis'. Deze verplichting werd herhaald tijdens het concilie van Trente waardoor in het begin van de 17de eeuw verschillende pastorieën werden gebouwd.
Het is pas ná de seculiere wet van 25 september 1769 dat de meeste pastorieën opgericht werden onder druk van de politieke overheid. De tiendenheffers werden daartoe verplicht. Slechts weinig pastorieën van voor 1769 bleven bewaard wat hen tot bijzondere getuigen én referentiepunten maakt voor de evolutie in de tweede helft van de 18de eeuw. De 19de-eeuwse pastorie, opgetrokken door de gemeente, is het gevolg van Concordaat van 1801.
De pastorie hoort door deze historische context samen met de kerk, gemeentehuis en dorpsschool tot de historisch gegroeide dorpskern, de parochie en het collectieve geheugen van de dorpsgemeenschap.

artistieke waarde, historische waarde

Pastorie in 1870 opgetrokken ter vervanging van een oudere pastorie. Het aansluitende parochiaal centrum verraadt door de aanwezigheid van natuursteen rond ramen en deuren, moer en kinderbalken en plafonds met stucwerk een 18de-eeuwse kern.
Het gebouw is representatief voor de structuur en aankleding van de neoclassicistische 19de-eeuwse pastorieën. De interieuraankleding met binnenschrijnwerk, trap, schouwen en stucwerk bleef intact bewaard.

Aanduiding van

Is de bescherming van