Gebouwd in 1855 in opdracht van de notarisfamilie De Ro en in 1890-1894 voorzien van een gevelcementering door notaris Edmond Van Bellinghen, die het zijn naam zou ontlenen. Het kasteel Van Bellinghen vormt een niet alleen typologisch maar ook in- en uitwendig goed bewaard voorbeeld van een groots opgevat landelijk herenhuis, uitgewerkt als een vijf traveeën breed en drie bouwlagen hoog rechthoekig volume onder een zwak hellend schilddak, voorzien van symmetrische, éénlaagse dienstvleugels die een gekasseid voorplein afbakenen. Daarbij is het geheel ingeplant in een volledig ommuurde en met hekkens afgesloten tuin.

Architectuurhistorisch illustreert het kasteel Van Bellinghen het neoclassicistische, sober en voornaam vrijstaand herenhuis, gekenmerkt door een scherp afgelijnd elementair rechthoekig volume, waarbij de structuur van de lijstgevels is herleid tot een primaire, symmetrische vlakverdeling, gebaseerd op een juxtapositie van identieke muuropeningen met karakteristieke luiken op gelijkvloers en eerste verdieping. De haakse, éénlaagse bijgebouwen met bepleisterde gevels zijn opengewerkt met rondboogopeningen met doorgetrokken imposten en waaiervormig bovenlicht getuigen van empire-invloeden.