in casu architectuurhistorische waarde: Het Hof ter Anghereel gaat in oorsprong terug op een vooraanstaande historische pachthoeve die in de 15de eeuw bezit was van een riddergeslacht bekend als heer van Angereele. De grote 18de-eeuwse hoeve op deze historische hoevesite bleef deels behouden in het huidige gebouwenbestand met U-vormige formatie en gesloten karakter. Door begin 19de-eeuwse aanpassingen verkreeg de woning zijn huidig voorkomen van ruim opgevat boerenhuis met voorname allure. Het hof bleef eigendom van prominente eigenaars waaronder burgemeesters en wijzigde begin 20ste eeuw van functie tot buitenverblijf met bijhorend park in plaats van een vroegere boomkwekerij. Het architectuurhistorisch belang van het Hof ter Anghereel ligt onder meer in zijn typologisch sterke herkenbaarheid als belangrijke voormalige hoeve met regionaal gebonden bouwkarakteristieken. Het ensemble van verankerde, overwegend bakstenen gebouwen onder zadeldaken getuigt van een traditionele agrarische bouwvorm met een configuratie die in Zuid-Oost-Vlaanderen, in aansluiting met Brabant en Henegouwen, gekenmerkt is door een gebruikelijke gesloten aanleg. Specifieke bouwkenmerken en -details, waaronder verwerking van zandsteen in gevels van het complex, bouwnaden, verschillen in muurdiktes, onder meer in cijferankers aangebrachte jaartallen, getuigen van de 18de-eeuwse en de vroeg 19de-eeuwse bouwfase van de hoeve. Binnen het geëvolueerde gebouwenensemble vormt het stijlvolle langgerekte landhuis met lijstgevel het hoofdbestanddeel. Het vroeg 19de-eeuws uitzicht met classicistische inslag van dit aanzienlijke vroegere boerenhuis met oudere kern, blijkt uit elementen als de hardstenen omlijstingen rond de hoge rechthoekige muuropeningen en de raamkozijnen met kleine roedeverdeling. De wijziging tot buitenverblijf in begin 20ste eeuw vertaalde zich vooral binnenshuis in aanpassingen waarbij de eigenheid van de traditionele boerenhuisbouw behouden bleef. Dit blijkt uit diverse authentieke aspecten ervan als de oriëntatie, het globaal voorkomen van het landhuis, het gevel- en daktype met dakklokje. Ook de authentieke inwendige structuur met opkamers, grote voorkamers en kleinere achterkamers refereert aan een boerenhuis. Verschillend gewelfde kelders en pleisterwerk met stucdecoratie in het overeenkomstig Petit salon en het Groot salon dateren respectievelijk uit de 18de en 19de eeuw. Nog andere interieurhistorische aspecten illustreren een evolutie en verrijking van het wooncomfort in opeenvolgende eeuwen. Het interieur bevat ook ouder recuperatiemateriaal zoals 17de-eeuwse moerbalken, als onderdeel van een historiserende aankleding. Van een uitgesproken burgerlijke wooncultuur getuigen de vroeg 19de-eeuwse classicistische paneeldeuren in verfijnd lijstwerk, de diverse schouwen waaronder met tegel- en/of marmerbekleding. Tot de nieuwe interieuraankleding uit begin 20ste eeuw behoren de typische vloeren in granito met mozaïekdecoratie, de lambriseringen, de uitgewerkte zoldertrap en de fraaie behangstroken met jachttaferelen. Ook de toegangspoort van het erf en beide losse bijgebouwen met schuurpoort en staldeuren vertonen typische bouwkenmerken van de traditionele hoevebouw. De omsloten bijhorende tuin met parkallure en oud bomenbestand gaat perceelsmatig op de oude hoevesite terug en vormt historisch, typologisch en functioneel een landschappelijke component die onlosmakelijk verbonden is met de tot landhuis geëvolueerde historische woning. Met de beeldbepalende inplanting op een open vista vanaf het voorerf werd een oorlogsmonument centraal binnen de parkaanleg landschappelijk geïntegreerd. Het particuliere oorlogsmonument met beeld van een soldaat werd in de tuin opgericht voor een in 1916 als Belgische oorlogsvrijwilliger te Diksmuide gesneuveld lid uit de familie van de toenmalige eigenaars. Dit authentieke en representatieve gedenkteken aan een individueel slachtoffer van de Eerste Wereldoorlog getuigt tevens van dit historisch belangrijk oorlogsgebeuren.

Als zijnde de materialisatie van de herinnering en het trauma veroorzaakt door de Eerste Wereldoorlog die tot het collectief geheugen behoort.