De bescherming als landschap betreft het domein Ter Bronnen.
Het natuurreservaat Torfbroek, het Domein Ter Bronnen en de verkaveling “domaine des Eaux-Vives” vormen historisch gezien één geheel. Over het hele gebied komen relicten voor van de poging om het Torfbroek tot een elitaire 'cité-jardin' om te vormen.

De Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (KCML) bracht een advies uit waarbij de wetenschappelijke en esthetische waarde van het Domein Ter Bronnen als volgt werd gemotiveerd:

• wetenschappelijke waarde: Ter Bronnen is een afsplitsing van het Torfbroek en vormt samen hiermee het centrale gedeelte van de oost-west gerichte fossiele riviervallei, die momenteel via een aantal onbelangrijke beken naar het bekken van de Zenne (westelijk deel) en dat van de Dijle (oostelijk deel) afwatert. Omtrent de ouderdom en het ontstaan van de fossiele vallei werd in de loop van de jaren 1930 een hypothese ontwikkeld die tot nog toe werd bevestigd of ontkracht, maar die dit hele gebied tot een intrigerend geologisch en geomorfologisch studieobject maken. Afhankelijk van de geraadpleegde bron zou de fossiele vallei 9000 tot 8500 jaar of 5500 tot 3000 jaar oud zijn. Bodemkundig wordt deze vallei gekenmerkt door lemig, oud alluvium rustend op een kalkrijk zandig substraat. Het geheel is onderhevig aan intense kwelstromingen, die vanuit het zuidelijk gelegen Brabantse Massief gevoed worden. Een rechtstreeks gevolg hiervan is het voorkomen van een aantal zeer zeldzame en kwetsbare leefgemeenschappen van kalkrijke moerassen en fosfaatarme, oligotrofe waters; dit zijn de meest bedreigde biotopen in België. Het gaat hier om een bijzonder combinatie van milieufactoren: een moeras op een ondergrond die zeer rijk is aan kalk en ijzer en arm aan fosfaat. Vanaf het midden van de 19de eeuw genoot dit gebied een grote faam onder botanici. Ondanks de vele aantastingen in het verleden, kunnen dankzij het gevoerde beheer respectievelijk weer een groot aantal zeldzame soorten en gemeenschappen worden waargenomen, in het bijzonder het in België praktisch helemaal verdwenen weegbreefonteinkruid.
• esthetische waarde: de voornaamste drager van de esthetische waarde is de grote centrale vijver met rietkragen omringd door struwelen en bosjes, die deze ruimte grotendeels afschermen van de omringende bebouwing.