De muziekwinkel Rombaux in de Brugse binnenstad, is een uniek en gaaf bewaard voorbeeld van een muziekwinkel opgericht kort na de Eerste Wereldoorlog die tot op heden haar functie heeft behouden.
De winkel is ondergebracht in een pand met een lange voorgeschiedenis. Het pand maakte deel uit van het 16de-eeuws complex “Onze Lieve Vrouw van Montserrat”, oorspronkelijk voorzien van een fraai uitgewerkte renaissancepoort die een belangrijke plaats inneemt in de architectuurgeschiedenis van Brugge. Met de opdeling van het 16de-eeuwse complex in vier afzonderlijke woningen door Auguste Braet in 1870 en de overbrenging van de poort in 1874-1876 onder leiding van stadsarchitect Louis Delacenserie naar de Boomgaardstraat, komt een einde aan de geschiedenis van het complex “Onze Lieve Vrouw van Montserrat”.
Het pand Mallebergplaats 13 getuigt ook van een lange voorgeschiedenis van commercieel gebruik op deze locatie, strategisch ingeplant in de nabijheid van de belangrijkste pleinen Burg en Markt. Het pand had sinds 1870 een winkelfunctie als fotowinkel en vanaf 1924 als fietsenwinkel. In 1926 komt het pand in handen van de familie Rombaux en kreeg het de functie van muziekwinkel.
De zeer hoge mate van authenticiteit maakt van deze winkel een uitzonderlijke en zeldzame getuige van een winkel die gespecialiseerd was en is in de verkoop van muziek, partituren en muziekinstrumenten. Gelijkaardige voorbeelden zijn niet gekend in Vlaanderen, wat van de muziekwinkel Rombaux een bijzonder zeldzaam erfgoedrelict maakt. Bij de familie Rombaux kon je ook terecht voor het huren van muziekinstrumenten, het herstellen en de aankoop ervan. Ze waren ook gespecialiseerd in snaar- en tokkelinstrumenten en verkochten grammofoonplaten en later langspeelplaten van de belangrijkste platenfirma zoals “His masters voice”, “Pathe” en “Columbia”. Deze winkel is dan ook een getuige van de burgerlijke muziekcultuur in de 20ste eeuw die tot op heden nog doorleeft.

De muziekwinkel Rombaux bezit een hoge ensemblewaarde doordat alle onderdelen van het winkelpand integraal bewaard zijn. Zowel de straatgevel, de winkelvitrines, het volledige winkelinterieur met vast en los meubilair en de aanpalende functionele ruimtes zijn gaaf bewaard en getuigen op een unieke wijze van het dagelijks functioneren van een vroeg 20ste-eeuwse muziekwinkel. Het originele concept van 1926, de ruimteverdeling en rijke interieurafwerking van de winkelinrichting bleven steeds bewaard en werden in 1935 nog verrijkt met kwaliteitsvolle toevoegingen waaronder een toonzaal voor muziekinstrumenten op de verdieping.
De muziekwinkel Rombaux is een uitzonderlijk gaaf bewaard en zeer zeldzaam voorbeeld van een speciaalzaak met bewaarde interieurinrichting. Behalve de eigenlijke winkelruimte, zijn ook een auditiezaal, een instrumententoonzaal, een werkplaats voor herstellingen aan instrumenten en een manuele pianolift bewaard gebleven, waardoor het pand een totaalbeeld geeft van de werking van deze muziekwinkel in al zijn facetten.
De winkel is ondergebracht in een statig pand in neoclassicistische stijl met een rijke interieuraankleding. De architectuur dient duidelijk als een uithangbord en is erop gericht om de klant aan te trekken en te bekoren en vooral aan te zetten tot kopen. Het winkelinterieur is verzorgd en functioneel ingericht en illustreert de neoclassicistische stijl. De architecturale uitwerking van het handelspand is nauw verbonden met het winkeltype en de koopwaar die men aanbiedt, met bijvoorbeeld de kastenwand voor partituren en een kastenwand voor muziekinstrumenten, en opschriften en decoratie die naar de muziek in allerlei facetten verwijzen. In de auditiezaal, die als salon was ingericht, werden de klanten uitgenodigd om te luisteren naar muziekplaten en dergelijke.
Zowel de aankleding van de winkel als de uitwerking van de specifieke kasten zijn representatief voor het neoclassicisme in het eerste kwart van de 20ste eeuw. De representatieve ruimtes van de winkel zijn voorzien van rijke stucwerkplafonds, marmeren schouwen, schouwen met marmerimitatie, mozaïekvloeren, parketvloeren, deuren met sierlijke glas-in-loodramen, de afwerking met lincrusta en deuren met kwaliteitsvolle marmerimitaties.
De private ruimtes zoals de bureauruimte zijn eveneens voorzien van een verzorgde afwerking, met onder andere marmeren schouwen, parketvloeren, deuren met kwaliteitsvolle marmerbeschilderingen en lambriseringen.
Op de verdieping bewaart de voormalige pianotoonzaal een aankleding in art-decostijl met typerend materiaalgebruik, hoogwaardige imitatie-houtbeschildering en schrijnwerk met behouden hang- en sluitwerk.