Uitzonderlijk voorbeeld van een grafteken opgetrokken in 1941 voor de familie Coppin-Van Geetsom, leerlooiers in Zaventem en daardoor een getuige van het belang van deze industrietak voor de regio. Hun grafteken is een uitzonderlijk laat voorbeeld van een portiekgraf in Vlaanderen. Het grafteken werd opgetrokken op een ogenblik dat de bouw van grote familiegraven op zijn retour was. Samen met de andere graftekens van de leerlooiersfamilies Feldheim en Quitmann op de begraafplaats, vormt het grafteken Coppin-Van Geetsom een bijzondere historische en visuele contextwaarde.

Uitzonderlijk portiekgraf uitgevoerd door het bekende Brusselse grafmakersatelier Bléhen-Detiège. Het gebruik van graniet voor het volledige grafteken in 1941 is zeer uitzonderlijk voor Vlaanderen en getuigt daardoor van de invloed van de Brusselse grafmakersateliers en het Brusselse funeraire smaakoordeel op de ontwikkeling van de funeraire vormgeving in Vlaanderen waar graniet als solitaire steen pas echt doorbreekt in de jaren 1970. Het portiekgraf werd duidelijk vorm gegeven voor de plaatsing van een bronzen beeld, hier ‘De leerlooier’ van Fischweiler en heeft daardoor een belangrijke ensemblewaarde.

Het bronzen beeld van ‘De Leerlooier’ naar ontwerp van de Belgische beeldhouwer Gustave Fischweiler is een uitzonderlijk levensgroot driedimensionaal werk binnen het oeuvre van de kunstenaar. Fischweiler wordt vooral gewaardeerd als medailleur. Het beeld is in zijn vormgeving representatief voor het oeuvre van deze kunstenaar die bekend staat als een traditionalist. Hij sluit aan bij zijn leermeesters die werkten in realistische en sociaal-realistische stijl. Zijn ‘Leerlooier’ moet dan ook geplaatst worden in de lijn van andere 19de-eeuwse beeldhouwers en vooral het werk van Constantin Meunier. Het grafteken met de grafsculptuur is een uniek en kwalitatief uitgevoerd kunstwerk dat gerealiseerd werd in een periode waarvan algemeen wordt aangenomen dat de grafsculptuur in verval is.