Woning De Zordo is een representatief voorbeeld van een rijwoning ontworpen in 1973 door het architectenbureau Raman & Schaffrath. Tussen 1969 – 1983 bouwden ze een rijk en boeiend oeuvre uit, hoofdzakelijk opgebouwd uit nieuwbouwontwerpen voor private woningen die voornamelijk gelegen zijn in Gent en omliggende gemeenten. Deze ontwerpen kregen ook internationale erkenning, getuige de meerdere prijzen die hun oeuvre ontving en meer bepaald de vermelding van Woning De Zordo in de Internationale Prijs voor Architectuur Eternit van 1980.

Woning De Zordo is een herkenbare schakel in het oeuvre van de architecten. Ondanks de beperkte perceeloppervlakte slaagden ze er bij deze woning in om met aandacht voor de privacy van de bewoners een totaalconcept te realiseren met een sterke en vooral leefbare ruimtelijkheid met vides en doorzichten. Deze ruimtelijkheid ontstaat door het gebruik van een uitgepuurd split-levelsysteem waarbij het wonen over tien niveaus wordt verdeeld. De architecten combineren dit met wisselende niveauhoogtes, een open plan en trappartij, en een ingenieus uitgedachte lichtinval waarbij zowel via de voor- en achtergevel als via het dak licht tot in de kern van de woning (de massieve open haard) wordt gebracht. Ook in haar materialiteit is Woning De Zordo representatief voor het oeuvre en de tijdsgeest. De asymmetrisch opgebouwde voorgevel werd volledig opgetrokken in gewapend beton, met een béton brut-afwerking waarbij in het ter plaatse gestorte beton de afdrukken van de houten bekisting zichtbaar blijven. Dit materiaalgebruik werd ook doorgetrokken in het interieur, waar betonnen plafonds, tafelbladen en open haard gecombineerd worden met geschilderde bakstenen wanden en muren bezet met gekrabte cement. Het gebruik van het ruwe zichtbeton is kenmerkend voor het brutalisme en de bouwperiode: beton was een vrij goedkoop bouwmateriaal en werkte kostenbesparend aangezien de ruwbouw ook direct de afwerking betekende.

Raman & Schaffrath ontwierpen Woning De Zordo als een totaalconcept waarbij exterieur, interieur, aankleding en meubilair zorgvuldig werden uitgedacht. Ondanks het gewijzigde schrijnwerk dat wel zijn originele kleur behield, de (deels) vernieuwde keuken en badkamer en de gewijzigde vloerafwerking en kleurstellingen van het interieur, toont de woning met behoud van het vaste meubilair zich als een goed bewaarde getuige van dit totaalconcept. Het geheel heeft bijgevolg een grote ensemblewaarde en getuigt van een grote authenticiteit en relatieve gaafheid.