Door zijn omtrek en ouderdom is de knotes in Herstappe één van de dikste en mogelijk oudste essen van Limburg. Het is daarenboven een zeldzaam hoge knotes. Het is één van de weinige essen van Vlaanderen in een dergelijk gevorderd veteraanstadium met vergaande uitholling van de stam.

Oude bomen zijn mogelijk een belangrijke bron van nieuw plantmateriaal. In het kader van mogelijke resistentie van essen tegen essentaksterfte is het belangrijk de genetische diversiteit van gewone es in Vlaanderen zoveel mogelijk te behouden. Deze oude knotes draagt daar toe bij.

Het voorkomen van veel holtes, microhabitats, aantasting door zwammen,… maakt van deze veteraanboom een unieke habitat voor een aantal (soms) zeldzame (dier)soorten. Door deze eigenschap is de boom eveneens belangrijk voor het natuurwetenschappelijk onderzoek.

De knotes is nog herkenbaar als hoekboom van het perceel. Hoekbomen werden traditioneel aangeplant en behouden om de perceelsgrens vast te leggen. De boom bakent bovendien nog steeds de hoek van een bestaand boomgaardperceel en open akkerlanden af, beide typische landgebruikstypes van Droog-Haspengouw.

De knotes heeft door zijn uitzonderlijke omvang, leeftijd en plantlocatie een bijzondere esthetische waarde. Zijn tegenwoordige groeivorm is representatief voor een veteraanboom, waarbij ook het vroegere beheer als knotes nog duidelijk herkenbaar is. Deze es dankt zijn aantrekkingskracht onder andere aan zijn ouderdom, die hem een indrukwekkend en knoestig uitzicht verschaft, eigenschappen die nog zullen toenemen naarmate zijn leeftijd vordert en die zeldzaam zijn in Vlaanderen.

De knotes is beeldbepalend op een hoek langs de Villers-l’Evêquestraat in Herstappe. Door zijn specifieke plantlocatie vormt hij een baken in de omgeving en met name bij het binnenrijden van het dorp.