in casu architectuurhistorische en historisch geografische waarde: De constellatie van de hoevesite is nauwelijks gewijzigd sinds de optekening op het primitief plan van circa 1835. De L-vormige opstelling van het bakstenen boerenhuis (in kern 18de-eeuws, jaaraanduiding 1777 en vlechtingen in de zijgevels) met aansluitende stalling, én de dwarsschuur in vakwerkbouw (18de eeuw, jaaraanduiding 1785) gaat minimaal terug op het einde van de 18de eeuw. Ook het bakhuis - omwille van brandgevaar op veilige afstand bij de erftoegang (noordoosten van het erfperceel) - is reeds aangeduid circa 1835. De bakstenen aardappelkelder is uitzonderlijk voor deze streek.
De lange erfgevel van het boerenhuis is opgetrokken in witgeschilderde baksteen boven een gepekte plint, en wordt geritmeerd door de deur en vijf beluikte vensters onder strek, met bewaarde ramen met kruisindeling, schuiframen en grote roedeverdeling. Het exterieur van het huis weerspiegelt de interieurindeling: ruime kamers aan de erfzijde met veel vensters, opkamer boven een kelder met tongewelf en bergruimte aan de meer gesloten achterzijde. Het interieur is gaaf bewaard: samengestelde balkenlagen met geprofileerde moerbalken met gesculpteerde balksloffen en kinderbalken, oude deuren met bewaard hang- en sluitwerk, eenvoudige 19de-eeuwse schouw, bewaarde vloeren, traditionele kapconstructie van schaargebinte en nokgebinte enz. In de stalling aansluitend bij het huis zijn de oorspronkelijke functies afleesbaar: de koeienstal met bakstenen vloer en natuurstenen slieten, in de paardenstal zijn de voederbakken en ruif bewaard. Ook de gekasseide stoep voor de stalling is typisch. De dwarsschuur met symmetrische langsgevel met centrale poortdoorrit en het vakwerk deels nog met leemvullingen sluit ten zuiden het erf af. In het interieur is de pui ter hoogte van de dwarsdoorrit nog afleesbaar. Ook de oude poorten met klinket zijn bewaard. Het zwingelkot van circa 1941 - een getuige van de landbouwevolutie in de eerste helft van de 20ste eeuw - sluit de oostzijde van het erf af. Bakhuis met lager ovenhuisje, bewaarde interieurelementen zoals o.m. de schouw met oven.
Het eigenlijke erf wordt gemarkeerd door oude erflindes of welkomstbomen. De combinatie van twee erflindes bij de erftoegang aan de straat met twee lindes bij het 'hofgat' naar de akkers is erg uitzonderlijk. Bijkomend zijn deze toegangen afgesloten met ijzeren hekwerk.
De hoevesite met boerenhuis, stalling en schuur vormt een historisch geheel met de gaaf bewaarde boomgaard ten westen van de erfgebouwen, en twee huisweidepercelen met bewaarde poel ten zuiden. Deze constellatie van boomgaard, erf en weidepercelen is als dusdanig reeds aangegeven op het primitief plan van ca. 1835 . De perceelsrandbegroeiing met knotwilgen en knotelzen, gemengde hagen van onder meer meidoorn en houtkant is representatief voor de traditionele landschappen in Vlaanderen. Dergelijke perceelsrandbegroeiing kwam vroeger veelvuldig voor in landelijk gebied, doch vormt nu een bedreigd gegeven.

De hoeve vormt een relict van de leefwijze op het Vlaamse platteland in deze periode, een getuige van het wegdeemsterende traditionele landelijke leven met kleinschalige landbouwactiviteiten in een steeds sneller evoluerende maatschappij.