Als zijnde een historische site, welke tijdens het Ancien Regime -vermoedelijk reeds sinds de late middeleeuwen- eigendom was van de leprozerij Magdalena.
Het betreft een gaaf bewaarde historische structuur, welke teruggaat op de 18de-eeuwse en 19de-eeuwse configuratie, zoals duidelijk herkenbaar op de Ferrariskaart (1770-1778), op de Caerte figuratif opgemaakt door landmeter Dhauw in 1787 in opdracht van het leprozenhuis en op het primitief kadasterplan (1835).

De volgende te behouden componenten dragen bij tot de gaafheid en de herkenbaarheid van deze historische site:
De toegangsdreef ten zuidoosten, de dreef ten zuiden van de site, de rechthoekige omwalling. De aanwezigheid van de houtige elementen langs de gracht en de toegangsdreef, versterkt visueel de structuur én heeft in historisch perspectief door de lange aanwezigheid en de typische beheersvorm een belangrijke waarde.
De omwalde hofstede met historische herkenbare gebouwen als het boerenhuis, de stalvleugel, het wagenhuis, de schuur en het bakhuis, opgesteld rondom een open erf.