De bescherming als monument omvat het interieur, de kluis en het pesthuisje van de kerk en het klooster.

De Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (KCML) bracht een advies uit waarin de historische en artistieke waarde van het interieur, de kluis en het pesthuisje als volgt werd gemotiveerd: “Het interieur van de kerk van de ongeschoeide karmelieten met inbegrip van de sacristie is een waardevol voorbeeld van een kerkinterieur gegroeid uit één bepaalde visie, opgebouwd door en voor een bepaalde kloostergemeenschap en gebruik makend van een christelijke symboliek die hen eigen was (eind 17de- en begin 18de eeuw). Het interieur van het klooster heeft als waardevolle elementen de oudste gedeelten (17de en 18de eeuw), zoals pand, koor, trapzaal, refter. De kluis en het pesthuisje zijn intrinsiek verbonden aan het klooster zelf.”