Beschrijving
Het voormalige Hotel du Parc, ontworpen door de Wenduinse architect René Derleyn, is beschermd als monument.
Waarden
Het voormalige Hotel du Parc is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
historische waarde, sociaal-culturele waarde
in casu architectuurhistorische waarde: :
Het voormalige Hotel du Parc vormt een zeldzame getuige van de aanleg en de ontwikkeling van de badplaats Wenduine aan het begin van de 20ste eeuw. Het hotel is circa 1912 gebouwd, tien jaar na de goedkeuring van het aanlegplan in 1902, en ruim een decennium voor de inname van het laatste bouwperceel aan de Zeedijk. Het imposante pand is beeldbepalend gelegen nabij de Rotonde van Wenduine en het duin Park Albert. Het prestige van deze locatie wordt geïllustreerd door de nabijheid van toeristische infrastructuur en symbolen zoals de kusttram en het duinpaviljoen. Het hotel vormt een zeldzame exponent van het kusttoerisme en dito architectuur uit de Belle Epoque, de periode vóór de Eerste Wereldoorlog toen een mondain publiek in de zomermaanden aan de kust vertoefde. Vanuit de kenmerkende erkers en open loggia's kan de badgast discreet genieten van het vergezicht op het gaaf bewaarde duin Park Albert, met duinpaviljoen en de zee. De naam Hotel du Parc gaat terug op het bouwplan van 1911 en symboliseert de belangrijke stedenbouwkundige en landschappelijke locatie van het hotel tegenover het duin.
Sinds de Belle Epoque vormt het Hotel du Pare een architecturaal herkenningspunt van de Leopold II-laan vanuit het duinenlandschap van het Park Albert. De belangrijke ligging van het voormalige Hotel du Pare verklaart de erg verzorgde architectuur waarvan de gebogen gevellijn duidelijk geprojecteerd is op de rooilijn van de Leopold II-laan rondom het duin. Bovendien zijn de erkers en loggia's bedoeld om van het uitzicht op zee en duinen te genieten. Deze architecturale gerichtheid op de locatie resulteert in een grote herkenbaarheid van het voormalige hotel, zowel binnen het Wenduinse straatbeeld, als binnen de ruimere kustarchitectuur.
Het voormalige hotel vormt één van de meest gaaf bewaarde en interessantste gebouwen binnen het oeuvre van de in Brussel opgeleide Wenduinse architect René Derleyn. De sierlijke architectuur in simili-steen dankt zijn expressief karakter aan de veelvuldige toepassing van gebogen lijnen: de gevel is niet enkel geprojecteerd op de gebogen rooilijn, maar ook de uitkragende erkers en balkonleuningen zijn rond uitgewerkt. Ook een gedeelte van de muuropeningen en loggia’s zijn boogvormig overwelfd. De neoclassicistische vormentaal van gebombeerde zuilen en pilasters wordt speels gecombineerd met eclectische elementen zoals de erkers en de geometrische motieven van borstweringen en balkons.