Dit gebouw is van belang voor de sociale geschiedenis en de architectuur geschiedenis van België.
Deze voormalige home vormt een belangrijke schakel in de evolutie van het sociaal toerisme in België tijdens het interbellum. De kinderhomes werden sinds de tweede helft van de 19de eeuw opgericht als een reactie op de gevolgen van de industrialisatie en de slechte leefomstandigheden in de steden. Het zwaartepunt van deze ontwikkeling lag in het interbellum. Le home du Grand Air de Liège werd gebouwd als vakantieverblijf voor kinderen van onbemiddelde arbeidersfamilies uit Luik naar ontwerp van architect Dedoyard in 1933.
Het betreft een vrij eenvoudig en functioneel ontwerp, dat omschreven wordt als romantisch Kubistisch.
Dit project is voor zijn tijd op vele vlakken progressief te noemen en genoot in de jaren na zijn constructie veel aandacht omwille van de logica van zijn plan opbouwen zijn kleurwerking. Deze home werd in 1934 bekroond met de jaarlijks fel begeerde architectuurprijs Prijs van de Ven, een financiële erkenning voor de vijf meest vooruitstrevende bouwwerken uit het voorgaande jaar.
Het complex is een markant en goed bewaard voorbeeld uit het interbellum van een innoverende architectuur. Maximale verlichting en verluchting, belangrijke doelstellingen bij de realisatie van een home, werden door een doordachte inplanting en opbouw van het gebouw optimaal verwezenlijkt. De functionele planindeling wordt gekenmerkt door zuidelijk gerichte leefruimten en een noordelijke oriëntatie voor de dienstruimten. Het complex wordt tevens gekarakteriseerd door een verzorgde eenvoudige vormgeving met een bijzondere aandacht voor het materiaalgebruik.

Als zijnde een ontwerp van architect Georges Dedoyard (1897-1988) een belangrijk vertegenwoordiger van de Moderne Beweging in Luik, die een groot deel van de 20ste eeuw behoorde tot de Luikse architecturale avant-garde.