in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde een zeer beeldbepalend en gaaf bewaard hoekpand opgetrokken in 1922 met aansluitende tuinmuur, geïntegreerd tuinpaviljoentje en bewaarde interieurelementen.
Als zijnde een representatief voorbeeld van een welbepaalde optie in de wederopbouw na de Eerste Wereldoorlog, waarbij niet geopteerd werd voor een (historische) reconstructie naar de vooroorlogse toestand (neoclassicistisch herenhuis), maar wel voor een heropbouw van een nieuw pand in een historiserende eclectische vormentaal.
Als zijnde een representatief voorbeeld van de verzorgde eclectische wederopbouwarchitectuur van na de Eerste Wereldoorlog die teruggrijpt naar de historische lokale baksteenarchitectuur en dit zowel in vormgeving (bossageplint, kruisvensters, gedecoreerde boogvelden, speklagen, samengestelde tuit- en trapgevels, beeldnis, sculpturen), plattegrond (haakse achterbouw), materiaalgebruik (baksteen met veelvuldig gebruik van natuursteen voor decoratieve elementen, smeedijzeren ankers) als naar constructietechnieken (decoratief metselwerk van geschaafde baksteen met nulvoeg in de boogvelden).