in casu architectuurhistorische waarde: Het betreft een gaaf bewaarde kleine parochiekerk, welke teruggaat op het tijdens de Eerste Wereldoorlog verwoeste 15de-eeuwse bedehuis. De huidige kapel, in 1921 wederopgebouwd naar ontwerp van de architect Veraart en Richir (Oostende) overstijgt naar algemene afwerking de doorsnee wederopbouw. De voor de wederopbouw vrijwel algemeen toegepaste historiserende aanpak vertaalt zich hier in een imitatieve interpretatie van de laatgotiek, zowel naar plattegrond als opstand. De verzorgde baksteenarchitectuur wordt onder meer getypeerd door het gebruik van gele baksteen in afwisseling met het rode baksteenparement voor de metselaarstekens, de geprofileerde omlijstingen en het fraai maaswerk met visblaasmotief van de twee-, drie- en vierlichten. Dit bedehuis bewaart daarenboven een stemmig, voornamelijk neogotisch interieur.