Deze oorlogssites zijn van belang voor de militaire .geschiedenis. Zij geven een beeld van de evolutie in de krijgskunde en de daaraan verbonden technische ontwikkeling. Het betreft de materiële getuigen van de Tweede Wereldoorlog, één van de- belangrijkste gebeurtenissen van de 20ste eeuw. De meeste bunkersites maken deel uit van de Atlantikwall, die samen met de Ostwall, de Südwall en de Westwall, een belangrijk element vormde in de verdediging van het Duitse rijk, kort voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Atlantikwall, die de verdediging van de Atlantische kust tot doel had, strekte zich uit van de Golf van Biscaje tot aan de Noordkaap. De linie, bestaande uit talrijke afzonderlijke bunkers, moest de vijandelijke aanval opdelen ·in kleine stukken zodat de aanvalskracht gehalveerd werd en de vijand tijd verloor met het opruimen van de afzonderlijke verzetsnesten.
Deze relicten van de Atlantikwall gelegen op Belgisch grondgebied werden na inventarisatie geselecteerd volgens de volgende criteria: de zeldzaamheid van de constructie, de interessante functie, bepaalde merkwaardige camouflagepatronen, de samenhang in de cluster en/ of de ruimere lokale groep, de plaats en functie in de algemene structuur van de Atlantikwall.
De restanten van het Steunpunt Westlich den Haan te De Haan vormden oorspronkelijk de luchtafweer van een belangrijk radarcentrum. Thans resten er nog twee Vf-bunkers ("Verstärkt feldmässig": betonnen constructies met wanden van minder dan 2 m) voor Le FlaK ("Leichte Flugzeug Abwehr Kanone" ) . De benedenverdieping diende als verblijf. De opstelling voor het kanon was voorzien op het dak. Voornamelijk het ongebruikelijke model van de FlaK bunkers maakt deze site interessant.