Fraaie en nog vrij gaaf bewaarde pastoorswoning met karakteristieke typologie, in opdracht van de norbertijnenabdij van Grimbergen in 1700 opgetrokken ter vervanging van een oudere pastorie, en ingeplant temidden van een ruime beboomde en volledig ommuurde tuin. Door zijn specifieke inplanting tussen kerk en kasteel vormt het ensemble een belangrijke documentaire en beeldbepalende schakel in de evolutie van de dorpsaanleg van Wemmel.

in casu architectuurhistorische waarde : Als voorbeeld van een twee bouwlagen hoog dubbelhuis in zogenaamde traditionele bak- en zandsteenstijl, waarvan het interieur nog merkwaardige elementen van de originele structuur bewaart en getuigt voor een 18de- en 19de-eeuwse herinrichting.
De bakstenen ommuring als wezenlijke afbakening, op de hoek van de straat met de dreef gemarkeerd door een muurkapel van 1855, vormt een integrerend onderdeel van het landelijke pastoorsdomein.

Door de mooie en stemmige ligging, visueel aansluitend bij het parkdomein van het kasteel, vormt de pastorie met haar ommuurde tuin een pittoresk en idyllisch ensemble, nog verwijzend naar het landelijke verleden van Wemmel.