De pastorie of het voormalige abtsgebouw en de muur van de voortuin, zijn beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
historische waarde
in casu architectuurhistorische waarde:
De pastorie getuigt samen met de reeds beschermde Sint-Pieterskerk en de
duiventoren van de geschiedenis en de architectuur van de voormalige
Sint-Pietersabdij te Lo, de pastorie gaat terug op de in l782 gebouwde
prelatuur die tot het einde van de 18de eeuw of het begin van de 19de
eeuw deel uitmaakte van een aaneengesloten abdij complex.
Als zijnde een goed voorbeeld van een historiserend herstel in de
wederopbouwperiode van een in kern 18de-eeuwse pastorie die tijdens de
Eerste Wereldoorlog zwaar beschadigd werd, de pastorie is een van de
weinige gebouwen in Lo die hersteld werd door de Doornikse architect
Henry Lacoste (1885-1968), deze stond ook in voor de slechts deels
uitgevoerde aanlegplannen van Lo.
De pastorie is opgetrokken in een verzorgde baksteenbouw, het 18de-eeuwse
metselwerk van de achtergevel is erg gaaf confer de geprofileerde
waterlijst en de geriemde omlijsting van de muuropeningen, het
metselwerk van de in de jaren 1920 herstelde traveeën is eveneens
verzorgd doch minder uitgewerkt.
Als zijnde een imposant vrij staand volume gemarkeerd door de getoogde
muuropeningen, ingevuld met verzorgd witgeschilderd houtwerk met
kruisindeling en deels kleine roedeverdeling, de beluikte kruiskozijnen
zijn typisch voor het verzorgde schrijnwerk in Veurne-Ambacht.
Als zijnde een pastorie met bewaarde interieurindeling en -aankleding,
de aankleding van het gebouw is typisch voor de wederopbouwperiode confer
de schouw van kleine rode en gesinterde baksteentjes met invulling van
de schouwmond met tegeltjes in de Delftse traditie, de 18de-eeuwse
kapconotructie is deels bewaard.
Het muurtje van de voortuin werd na de Eerste Wereldoorlog ontworpen
door de Oostendse architecten Charles Pil (1867-1949) en Henri
Carbon(1882-1950), onder meer bekend om hun architectuur uit de
wederopbouwperiode.