in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde een kapel gebouwd in de jaren 1870, getuigend van de gewoonte om bij de erftoegang een kapel op te richten, geflankeerd door lindebomen.
Als zijnde een eenvoudige kapel waarbij met sober materialengebruik (witgekalkte baksteenbouw) toch een zekere graad van versiering wordt bereikt.

Als zijnde een kapel met beschaduwende lindebomen met beeldbepalende ligging in het boomarme broekengebied tussen de IJzer en de Grote Beverdijkvaart.
Dit type wegkapellen behoort tot het kwetsbare kleine culturele en historische erfgoed, het is een tastbare getuige van een christelijke devotie en geloofsovertuiging en aldus verbonden met een cultuurhistorische traditie.

Als zijnde een kenmerkend voorbeeld van een wegkapel gebouwd op privaat initiatief in de jaren 1870, dit in het kader van een nog steeds levende volksdevotie tot Maria, in casu Onze-Lieve-Vrouw van Troost.
De bouw van dit type kapelletjes met Mariadevotie bij een erftoegang is typisch voor de tweede helft van de 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw: pas in 1854 werd door paus Pius IX het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis afgekondigd. De verering van Maria van Lourdes gaat eveneens terug op de jaren 1850.