in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde een wegkapel uit het begin van de 20ste eeuw, met een verzorgd bakstenen parement van gele baksteen, verlevendigd door middel van details in rode baksteen, de straatgevel is erg verzorgd uitgewerkt met een markerende geprofileerde spitsboognis.
Als zijnde een kapel uit het begin van de 20ste eeuw met een bewaarde indeling met bidruimte en altaar, afgescheiden door wit- en blauwbeschilderde deuren met spijlen.

Dit type wegkapellen behoort tot het kwetsbare kleine culturele en historische erfgoed, het is een tastbare getuige van een christelijke devotie en geloofsovertuiging en aldus verbonden met een cultuurhistorische traditie.

Als zijnde een kapel die circa 1908 opgericht werd door de familie Cornette en toegewijd is aan Onze-Lieve-vrouw Troost in Nood, daar deze kapel niet teruggaat op een voorgaande getuigt dit van een voortlevende volksdevotie tot Maria aan het begin van de 20ste eeuw. Tevens vormt deze kapel een goede getuigenis van de gewoonte om bij een kapel één of meerdere lindebomen te planten.
De bouw van dit type kapelletjes met Mariadevotie bij een erftoegang is typisch voor de tweede helft van de 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw: pas in 1854 werd door paus Pius IX het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis afgekondigd. De verering van Maria van Lourdes gaat eveneens terug op de jaren 1850.