De ligging van de voormalige pastoriesite recht tegenover de kerk is historisch bepaald. De vroegere functie - van groot belang voor het dorpsleven is dan ook heel herkenbaar. Ook het gegeven van de omwalling van de pastoriesite - reeds aangegeven op de Ferrariskaart van 1770-1778 en in verschillende fasen gedempt in de loop van de 20ste eeuw - gaf duidelijk het belang en de functie van het gebouw aan.

in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde een belangrijk historisch gebouw, met name de voormalige pastorie in de dorpskern van Pollinkhove, met een interessante bouwgeschiedenis: het hoofdvolume aan de straat dateert uit het begin van de 19de eeuw, de haakse opkamer is 17de-eeuws. Deze bouwgeschiedenis is representatief voor een algemene evolutie in de pastoriebouw, bewerkstelligd door een Oostenrijkse wet van 1769 en het concordaat van 1801, waarbij respectievelijk een betere huisvesting voor de pastoors aan de tiendenheffers wordt opgelegd en het beheer van pastorieën onder burgerlijk gezag komt.
Zowel het gegeven van de pastorie als een omwalde site bij de kerk (deze omwalling verdween in de loop van de 20ste eeuw) als de typologie (voorbouw) van het dubbelhuis met vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak is typisch voor de pastoriebouw in de voormalige Kasselrij Veurne.
De voormalige pastorie is als geheel representatief voor de streekgebonden traditie van het verzorgde baksteenmetselwerk. Bij de 17de-eeuwse opkamer getuigen hiervan vooral de geprofileerde vensternissen en de kroonlijst. Bij het hoofdvolume uit het begin van de 19de eeuw wordt vooral de lijstgevel aan de straatzijde gekenmerkt door het verzorgde baksteenmetselwerk confer de geprofileerde kroonlijst.
Het hoofdvolume bewaart de typische interieurindeling van een 19de-eeuws burgerhuis, meer bepaald van een pastorie. De interieurindeling en elementen zoals stucwerk van de schouwboezems en de kooflijsten zijn bewaard. De houten schouwmantel in de kamer rechts vooraan met het IHS-motief en het motief van harten met de passiewerktuigen verwijst naar de historische functie van dit gebouw als pastorie. Het interieur van de 17de-eeuwse opkamer bewaart interessante elementen zoals het stucwerk en de kapconstructie.
De aanpalende lage nutsgebouwen gaan in kern terug op minimaal circa 1835 confer het primitief percelenplan. Het zijn erg verzorgde nutsgebouwen met een uitgewerkte rondboogarcade.