Als vormend een goede getuigenis van de gewoonte om in de 19de eeuw bij de erf toegang een kapel te bouwen en één of meerdere lindebomen te planten.
De bouw van dit type kapelletjes met Mariadevotie bij een erftoegang is typisch voor de tweede helft van de 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw: pas in 1854 werd door paus Pius IX het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis afgekondigd. De verering van Maria van Lourdes gaat eveneens terug op de jaren 1850.

in casu architectuurhistorische waarde:
Als vormend een representatief voorbeeld van een 19de-eeuwse erftoegang met verzorgde bakstenen hekpilasters, geflankeerd door lindebomen en links een kapel.
Het eenvoudige kapelvolume is circa 1864 of 1872 opgetrokken in een sobere, maar verzorgde architectuur zoals de cementering met schijvoegen, het aandak met kruisbekroning en de korfboogpoort tussen lisenen. Mogelijk zijn de volwassen lindebomen ongeveer even oud als de kapel.

Dit type wegkapellen behoort tot het kwetsbare kleine culturele en historische erfgoed, het is een tastbare getuige van een christelijke devotie en geloofsovertuiging en aldus verbonden met een cultuurhistorische traditie. Lindebomen vormen een typische aanplanting bij een kapel.
De erfpijlers, de lindebomen en de kapel markeren op een beeldbepalende manier het einde van de dorpskom. Tegelijkertijd duidt deze verzorgde erftoegang aan dat hier het landelijk gebied begint.