artistieke waarde en historische, in casu architectuurhistorische waarde:
Begraafplaats ontworpen door E. Lutyens en N.A. Rew, met imposant toegangsgebouw opgetrokken uit groengrijze en witte natuursteen en afgewerkt met een schilddak. Dit gebouw bevat drie rondbogige doorgangen, waarvan er twee aan straatzijde afgesloten zijn met balustrades, met dubbele vaasvormige balusters. Binnenin is een witgepleisterd tongewelf aangebracht.
De begraafplaats wordt grotendeels omgeven door een natuurstenen muur. Centraal op het middenpad staat de Stone of Remembrance, een perk verder staat het Cross of Sacrifice. De graven zijn aangelegd in acht verschillende perken, waarbij vooral de eerste drie perken achteraan op de begraafplaats vrij onregelmatig gerangschikt zijn. Het geheel wordt getooid met bloemperken, struiken (onder meer hertshooi), Zweedse lijsterbessen en populieren.

in casu de historische context en militair-historische waarde:
Eén van de grotere Britse militaire begraafplaatsen in Heuvelland, ontstaan ten gevolge van de Mijnenslag van 7 juni 1917. Hier werden voor het eerst doden begraven nadat de nabijgelegen Duitse verdedigingslijn samen met het nabijgelegen bos op 7 juni 1917 werd veroverd door de 19th (Western) Division en de 11th (Northern) Division. Oorspronkelijk werden er twee begraafplaatsen aangelegd, die nu samen perken I tot III van de huidige begraafplaats vormen. Ze werend tot in september 1917 gebruikt.
Na de oorlog werden de perken uitgebreid. De vlakbij gelegen Duitse begraafplaats met circa 1100 graven werd in de jaren 1950 overgebracht naar de grote Duitse verzamelbegraafplaatsen. Er liggen nu 1121 mensen uit de Eerste Wereldoorlog begraven, waarvan er maar liefst 785 niet meer geïdentificeerd konden worden. Daarnaast liggen er nog 117 Britten en één Fransman uit de Tweede Wereldoorlog begraven. Zij lieten het leven eind mei - begin juni 1940, tijdens de chaotische terugtrekking naar Duinkerke en de daarmee gepaard gaande zware gevechten.