Het betreft een verbindingsas met een middeleeuwse oorsprong. Op de kaart van het Brugse Vrije van Pieter Pourbus (1571) vinden we deze weg terug als verbinding tussen de Keibergstraat en de Engelstraat.

Het betreft een enig relict van de noeste arbeid van de kasseileggers, die in de regio gekend waren voor hun vakkennis.
Daarnaast is deze kasseiweg als het ware een symbool voor de vroeger wielerrenners, de Flandriens die in de gemeente Ichtegem woonden. Tot op heden wordt deze kasseiweg door menig wielertoerist, en wielrenner opgezocht om zijn geliefde sport te beoefenen.

Deze kasseiweg getuigt van vakbekwame, technische uitwerking, welke resulteert uit een uiterst belangrijke evolutie in de wegenbouw vanaf de l8de eeuw. Deze specifieke toepassing van langs- en dwarsprofielen houdt rekening met de geologische omstandigheden en de bodemgesteldheid en is typisch voor het doorsnijden van valleigebieden. Typerend is tevens het gebruik van porfier, vermoedelijk afkomstig uit de Belgische steengroeven Lessines of Quenast, en gekend om zijn kwaliteiten als niet gelaagd, extra hard, waterdoorlatend en niet onderhevig aan zuuraanvallen.