in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde één van de weinige bewaarde vakwerkhoeves op grondgebied Reninge. De site met landschappelijk gaaf bewaarde huisweide getuigt van een kleine hoeve-uitbating met boerenhuis waarin later een stalling geïncorporeerd wordt en een kleine schuur. Het volume van huis en schuur zijn als dusdanig reeds aangeduid op het primitief percelenplan (circa 1835). De uitbreiding van het huis met een haakse koeienstal circa 1862 getuigt eveneens van de ontwikkeling van deze kleine hoeve-uitbating.
Het boerenhuis bewaart onder een recente verstening grotendeels een eenvoudige vakwerkconstructie op lage bakstenen voeting. Het oorspronkelijke stijl- en regelwerk - deels met bewaarde leemvullingen - en de kapconstructie zijn gaaf bewaard. Het oorspronkelijke stijl- en regelwerk, en de balkenlagen zijn gaaf bewaard in het interieur. De indeling van de rechter kamer met strokendeuren naar de achtergelegen kleine kamers - mogelijk oorspronkelijk slaapvertrekken - is erg typisch voor een kleine landelijke woning. De verstening van de voorgevel van het vakwerkhuis, vermoedelijk reeds einde 19de eeuw of begin 20ste eeuw, getuigt van een evolutie in het landelijk bouwen.
De schuur vormt een uniek gegeven binnen het bouwkundig erfgoed van Lo- Reninge, niet enkel door de bewaarde leemvullingen maar ook als schuur in stijl- en regelwerk waarbij de vier wanden in deze techniek opgetrokken zijn. De hoge schuurpoort aan de erfzijde en de lagere poort aan de achterzijde vormen een typisch element van een kleine dwarsschuur.
De functie van huisweide is reeds aangegeven op de kaarten van het militair cartografisch instituut uit de tweede helft van de 19de eeuw, er is met andere woorden sprake van historisch permanent grasland.