Het kapelletje bij de erf toegang vormt een kenmerkend voorbeeld van een kapel gebouwd op privaat initiatief (circa 1928), dit in het kader van een nog steeds levende volksdevotie tot Maria.
De bouw van dit type kapelletjes met Mariadevotie bij een erftoegang is typisch voor de tweede helft van de 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw: pas in 1854 werd door paus Pius IX het dogma van de Onbevlekte ontvangenis afgekondigd. De verering van Maria van Lourdes gaat eveneens terug op de jaren 1850.

Het kapelletje bij de erf toegang behoort tot het kwetsbare kleine culturele en historische erfgoed, het is een tastbare getuige van een christelijke devotie - en geloofsovertuiging en aldus verbonden met een cultuurhistorische traditie.

in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde een in kern 18de-eeuwse hoevesite die als dusdanig reeds aangeduid is op de Ferrariskaart (1770-1778) en het primitief percelenplan (circa 1835). Het boerenhuis met scherpe dakhelling, brede opkamer onder hogere nok en markerende rechter zijgevel met jaartal 1763 in helrode baksteen getuigt van de kwaliteit van de l8de-eeuwse landelijke architectuur van deze streek, confer de verzorgdheid van metselwerk en kozijnconstructies. De muuropeningen in het opkamergedeelte zijn uitgewerkt op afzaat en verdiept in korfboognissen. Het 18de-eeuwse schrijnwerk in het opkamergedeelte is erg gaaf bewaard: bolkozijnen met diefijzers voor kelder- en opkamervensters, en beluikte kloosterkozijnen voor de zolder (zijgevel). Tevens bewaart het boerenhuis gave balkenlagen (op de opkamer eveneens met jaartal 1763) samengesteld uit moerbalken met balksloffen en kinderbalken.
Als zijnde een historische hoevesite die een goed beeld geeft van de verschillende bestanddelen die bij een 19de-eeuwse hoeveopstelling horen. Dit zijn met name het boerenhuis, de stal- en schuurvleugel, de kasseistroken op het erf, het bakhuis en het kapelletje bij de erf toegang. De inplanting van het bakhuis (met bewaarde oven) van het tweeledige type circa 1879 op enige afstand achter het boerenhuis was een typische maatregel in het kader van de brandveiligheid.
De stal- en schuurvleugel dateert deels uit het laatste kwart van de 19de eeuw en deels van circa 1920. Ze wordt gemarkeerd door een knik ter hoogte van de straatbocht. De typische indeling met staldeuren, laadluiken, luikje voor kippenhok, schuurpoorten is erg goed leesbaar zoals ook de voorliggende kasseistrook.