Het betreft hier een goed voorbeeld van een stenen windmolen (stellingmolen met als functie koren- en oliemolen), uit de tweede helft van de 19de eeuw die ingevolge economische en technologische ontwikkelingen in 1935 wordt omgebouwd tot molenromp met een kleine mechanische maalderij en dit in overeenstemming met de zich snel wijzigende economische, wettelijke en technische context van het interbellum.
De molenromp staat op een zogenaamd molenerf achter de oude molenaarswoning met bakhuis. Het gaat hier om een typisch voorbeeld van een 19de-eeuwse molensite rond een voormalige stellingmolen waarbij de molen in het dorpsgezicht tevens een bakenfunctie vervult.

in casu architectuurhistorische waarde:
Molen en molenaarshuis zijn een typisch 19de-eeuws dorpsensemble, gekenmerkt door een verzorgde baksteenarchitectuur en bewaard gedetailleerd schrijnwerk. Het molenaarshuis is een typische bescheiden laat-19de-eeuwse dorpswoning met achterliggend bakhuis. De indeling is intact bewaard (dubbelhuis met leefkeuken, opkamer en salons aan straatkant), de volledig bewaarde afwerking en inrichting dateert deels uit het interbellum.