in casu architectuurhistorische waarde:
De Van Massenhoeve is één van de oudst bewaarde hoeves van deze polderstreek: ze gaat zeker tot de 17de eeuw terug, confer de vermelding in een ommeloper van 1697. De in oorsprong losse bestanddelen worden eind 18de-begin 19de eeuw in U-vorm aaneengesloten en deels verbouwd.
Het schilderachtige erf wordt ingesloten door witgekalkte gebouwen onder rode zadeldaken en heeft ondanks de recente verbouwingen aan de zuid- en weststalvleugels een ongeschonden karakter; aan de noordoostzijde zijn de gebouwen het meest karakteristiek en het best bewaard. Ten noordoosten zorgt een muur voor de afsluiting van het erf.
Vlakbij de erftoegang, een uniek, gaaf bewaarde duiventoren op de zolder van een schuurtje van 1863.
Het boerenhuis is in kern 17de of 18de-eeuws: het traditionele boerenhuistype met een laaghuis en hooghuis (twee opkamertraveeën onder hogere nok) werd in de 19de eeuw verhoogd tot een groot boerenhuis van twee verdiepingen. Indeling bewaard, kelder met tongewelf, witgekalkte wanden.
Ten noordoosten van het boerenhuis zijn enkele kleine, zeldzaam geworden nutsgebouwen bewaard: de rosmolen, de waterput met hefboom en het bakhuis.