als pand met een salon in neo-Vlaamserenaissancestijl waarvan de beschilderde wandbespanning met historiserende figuren en moraliserende teksten representatie is voor het oeuvre van de Brugse schilder Flori Van Acker.

in casu architectuurhistorische waarde:
als zijnde een waardevol neoclassicistisch pand van 1888-1889 waarvan de gevel uitvoerig is verfraaid en sinds 1989 voorzien van een postmodernistische pui. Het pand bewaart een neoclassicistisch geïnspireerde voorplaats en aan tuinzijde een salon met neo-Vlaamserenaissancegetinte aankleding van 1891 onder meer met een beschilderde wandbespanning van de vermaarde Brugse schilder Flori Van Acker. Dat salon illustreert de uiting van een modetrend van de gegoede burgerij van de jaren 1880-1890 om het interieur van hun woning te laten decoreren in een artistiek en esthetisch sterk gewaardeerd eclecticisme.
als zijnde een eerder uitzonderlijke, neoclassicistische creatie in de Brugse binnenstad op het einde van de 19de eeuw, waar onder impuls van architect Delacenserie voornamelijk de neogotiek werd gepromoot.
als voorbeeld van een geslaagde, creatieve oplossing tussen een hedendaagse winkelpui (1989) en een neoclassicistische gevel.

door het volume en de architecturale expressie is het pand bepalend voor het beeld van het Simon Stevinplein.