Polderdijk 1 (Oostende)
Hoeve sluit qua typologie aan bij wat kenmerkend is voor de Noordzeepolders, namelijk hoeves met losse bestanddelen, hier uit de 18de en 19de eeuw. Vanaf de polderdijk ziet men de imposante, niet-gekalkte dwarsschuur met haaks daarop de lange volumes onder lage zadeldaken van boerenhuis met geïncorporeerde stallingen en vrijstaande stal ertegenover. Hoeve met losse verankerde bakstenen bestanddelen onder zadeldaken, U-vormig gegroepeerd rondom een onverhard erf met bewaarde mestvaalt en bakstenen stoepen.

Schorrendijk 12 (Oudenburg)
Witgekalkte hoeve van het langgeveltype met losstaand bakhuisje, gelegen midden in de polder. Als site reeds aangegeven op Ferrariskaart (1770-1178).

Stene, Zandvoorde (Oostende), Oudenburg (Oudenburg)
Dit gebied bevat twee krekenstelsels: de Grote Keignaertkreek en de Zoute kreek en Sluiskreek. Het landschap wordt gestructureerd door de kreken en de aangrenzende komgronden. De Grote Keignaertkreek, Zoute kreek en Sluiskreek zijn ontstaan tijdens de overstromingsfase rond het beleg van Oostende aan het begin van de 17de eeuw doordat de duinen ten oosten van Oostende doorgestoken geweest zijn. Na het beleg van Oostende polderde men de overstroomde delen terug in, maar om de havengeul open te houden had men zogenaamde spoelpolders nodig om voldoende waterdynamiek te garanderen. Momenteel staan de kreken niet meer in rechtstreekse verbinding met de zee. Nabij de kreken en hun uitlopers komt eerder grasland (meestal weiland) voor, in de komgronden eerder akkerland. De kreken bevatten brakwater wat een typische flora met zich meebrengt.