historische, in casu architectuurhistorische waarde:
Als beeldbepalend dorpsgezicht met daarin kerk en kerkomtrek, de dekenij van 1903, de pastorie van circa 1912, de pastorie uit de jaren 1940-1950, de bijgaande tuinen en het Gravenhof van circa 1911, en een gedeelte van de tracés van de Kasteelstraat en de Bruidstraat.
De neogotische kerk Onze-Lieve-Vrouw Ten Hemel Opgenomen van 1853-1867 naar ontwerp van architect P. Buyck, waarvan het grondplan deels gebaseerd is op de oude gotische hallenkerk en de ornamentiek (bijvoorbeeld bakstenen hoektorentjes) deels werd overgenomen van de bewaarde toren (toren beschermd in 1937).
De kerk vormt samen met de Godelieveabdij een bedevaartsoord met nationale vermaardheid voor de H. Godelieve, zowel de Godelievebeuk als de ommegang met kapelletjes met taferelen uit het leven van de Heilige refereren daaraan.
De kerkomtrek (voormalig kerkhof) bewaart de archeologische sites van het voormalig gravenkasteel (ten zuiden van de kerk, aansluitend bij de Markt) en van de na de godsdiensttroebelen niet meer heropgebouwde beuken van de gotische hallenkerk (ten westen van de kerk) (zie bijgevoegde opgravingsplannen).
Op het voormalige kerkhof zijn een aantal interessante elementen bewaard zoals de afzomende rij beuken en esdoorns, de toegangsdreef afgezoomd door leilinden, de ommegangkapelletjes met telkens een oude taxus, enkele bewaarde grafmonumenten uit het laatste kwart van de 19de eeuw, eerste helft van de 20ste eeuw.
Het dorpsgezicht omvat eveneens de als monument voorgestelde dekenij van 1903 (Bruidstraat nummer 1, zie hoger) en pastorie van circa 1912 (Bruidstraat nummer 2, zie hoger) en de tuinen ervan, de tuin van de dekenij is aan de Kasteelstraat afgesloten met een lange blinde tuinmuur, bij de pastorie sluit nummer 4 aan, een pastorie uit de jaren 1940-1950 in een vereenvoudigde regionalistische stijl. De dekenij en de pastorieën vormen beeldbepalende bouwvolumes aan de Bruidstraat, de twee neogotische bouwvolumes zijn heel beeldbepalend tegenover het kerkkoor.
't Gravenhof van circa 1911 op de hoek van de Neerhof- en de Bruidstraat wordt opgenomen binnen het dorpsgezicht als een materiële getuige van de architectuurvisie van Alfred Ronse die dit pand bouwde als een afspanning bij de kerk. Dit neoclassicistische hoekpand is heel beeldbepalend.