Apotheek Baetslé uit 1913-1914 is een representatief voorbeeld van de traditionele ambachtelijke apotheek die zijn bloeiperiode kende tussen het midden van de 19de eeuw en de Eerste Wereldoorlog. Dit vertaalt zich in de aanwezigheid van zowel een verkoopruimte als een bereidingsruimte. Apotheken behoren ook tot de oudste instellingen en openbare ruimten van de Europese stadscultuur. Ze zijn traditioneel gevestigd op strategische locaties in de stad en weerspiegelen op die manier de socio-economische en stedenbouwkundige evolutie van de stad. Ook Apotheek Baetslé werd opgetrokken in het hart van een nieuwe wijk die zich begin 20ste eeuw ontwikkelde ten noorden van het Sint-Pietersstation (1912) en waarvoor de Wereldtententoonstelling van 1913 als katalysator diende. Dat heel wat oorspronkelijke bebouwing in deze stationswijk en in de directe omgeving van Apotheek Baetslé (Koningin Elisabethlaan) bewaard bleef, verleent het pand een hoge contextwaarde.

Apotheek Baetslé uit 1913-1914 is een representatief en herkenbaar voorbeeld van een belle époque woonwinkelhuis in beaux-artsstijl met een typische indeling. In het hoofdvolume bevinden zich op de begane grond de commerciële ruimtes. De woonvertrekken bevinden zich boven (woon- en eetkamer op de eerste verdieping, nachtgedeelte op de tweede en derde verdieping) en zijn toegankelijk via een afzonderlijke ingang op de begane grond. De dienstruimtes situeerden zich in de achterbouw. Ook de bijhorende inrichting van het woongedeelte bleef bewaard en bestaat uit een rijke aankleding die versobert per verdieping naar boven toe en uit kenmerkende voorzieningen zoals een dienlift.

De typische motieven en patronen van de beaux-artsstijl zoals palmet, meander, uitgespaarde hoeken met bloemmotieven, strikmotieven, guirlandes, bloem gevat in een vierkant, en bloem- en bladmotieven komen voor in zowel interieur als exterieur, in zowel de verkoopruimte als de woonruimte, en in uiteenlopende materialen. De ensemblewaarde van het pand is dan ook heel hoog: zowel de winkelpui als het winkelinterieur, de voorgevel, de woongedeelten, de dienstruimtes en de bijgebouwen zijn bewaard. De gevel en winkelruimte zijn daarenboven representatieve maar zeldzame getuigen van de rijkelijke en symbolisch geladen architectuur die tijdens de belle époque gehanteerd werd voor apotheken.

Ten slotte illustreert dit pand de betekenis van aannemers-architecten zoals Jules Goossaert tijdens deze periode, evenals het belang dat de stedelijke overheid hechtte aan een esthetisch straatbeeld.

De artistieke waarde van het pand berust in de eerste plaats in de inbreng van de schilder Constant-Prosper Hoste (1873-1917) die bekend staat omwille van zijn academische maar technisch kwalitatieve realisaties. De twee grisailleschilderingen in de verkoopruimte, het ontwerp van de twee glasramen voor de deuren van de bereidingsruimte naar de veranda, het portret van Frans De Potter in de veranda en het schilderij in de woonkamer vormen de enige gekende interieurdecoraties van zijn hand. De glasramen in de bereidingsruimte die verwijzen naar de schilderijen "Artsenijkundige" van David Temers en "Dorpsdokter" van Adriaan Brouwer zijn daarenboven interessant voor de receptiegeschiedenis van het oeuvre van deze twee 17de-eeuwse schilders. Ten slotte heeft het pand ook artistieke waarde omwille van de vormgeving en de ambachtelijke uitvoering van elementen zoals het metalen medaillon in de topgevel, het figuratieve glas-in-lood in de voorgevel en het vele houtsnijwerk.