Het grafteken Lasserre is één van de laatste graftekens naar ontwerp van de vooraanstaande architect, archeoloog en pedagoog Henry Lacoste en vermoedelijk het enige bewaarde grafteken van Lacoste in Vlaanderen.

Het grafteken werd ontworpen voor de familie Lasserre in 1946. Er is geen gelijkaardig grafteken in Vlaanderen bekend. Het grafteken in art deco bestond oorspronkelijk uit negen individuele bronzen grafplaten tegen de bakstenen muur aangebracht.

Het grafteken is representatief voor de stijl van Lacoste waarbij traditionele vormgeving gecombineerd wordt met voorzichtige vernieuwing. Dat is herkenbaar in de combinatie van het 16de-eeuwse rolwerk met de gestileerde papaver. De papaver zelf herinnert in zijn vormgeving aan het kruis terwijl de vorm van de grafplaat herinnert aan een overdekt kruis. De papaver, een gekend funerair symbool, verwijst reeds eeuwen naar de slaap der doden en is representatief voor de verwerking van historische kennis door Lacoste.

De epigrafie voor Julia Lambert getuigt van het grote belang van lettering binnen het funeraire oeuvre van Lacoste. In zijn materiaalgebruik en vormgeving van het grafteken, onder andere door het gebruik van bakstenen druiplijsten verbeeldt Henry Lacoste niet alleen de eeuwigheid maar streeft hij er ook naar door materieel behoud te versterken. Het gebruik van planten in de graftuin wijst dan weer op de tijdelijkheid. Het graf zelf is met een van taxus en buxus voorziene graftuin bedekt en heeft samen met de grafplaten een hoge ensemblewerking.