De twee Kaukasische vleugelnoten met veteraankenmerken dateren waarschijnlijk uit de periode 1840-1870. Het opgaande exemplaar is door zijn stamomtrek het omvangrijkste exemplaar van zijn soort in Vlaanderen en behoort tot de top drie van kampioenbomen in België. Het andere exemplaar, dat zich ondertussen na een snoei-ingreep onder de kroon van de andere vleugelnoot bevindt, is een ingesnoeide boom, eveneens met een omvangrijke stam-omtrek, die zich in een langzame aftakelingsfase bevindt.

De opgaande boom wordt gekenmerkt door een zeer grote stamomtrek en een imposante kroon met enkele typische laag aanzettende zijtakken. De ingesnoeide boom wordt gekenmerkt door een grote stamomtrek, door de aanwezigheid van een holle stam en door spleten of loslatende delen in de schors. Dit maakt hem tot een uniek habitat voor een aantal zeldzame diersoorten. Monitoring van deze boom kan de levensverwachting van dit herkenbaar exemplaar vergroten.

Door hun omvang en vrij hoge leeftijd bezitten beide bomen een uitgesproken genetische waarde als vertegenwoordigers van een bijzondere en relatief zeldzame variëteit. De soort werd in de Nederlanden ingevoerd in de late 18de eeuw en de wetenschappelijke beschrijving ervan werd halverwege de 19de eeuw door botanicus Edouard Spach, verbonden aan de Parijse plantentuin, opgesteld.

De twee Kaukasische vleugelnoten refereren aan een toegevoegde parkaanleg bij het in de 18de eeuw ontstane kasteelgoed, aanvankelijk van de adellijke familie van de Woestijne en in de loop van de 19de eeuw overgegaan op de familie De Buck en nadien de families Schuermans en Roegiers-Mullié-Van de Rostyne. De bomen werden waarschijnlijk door de eigenaars De Buck of door huurders van hun eigendom aangeplant. De bomen bleven nadien en tot op heden behouden in een latere parkaanleg, die op het einde van de 19de en het begin van de 20ste eeuw werd aangepast, toen het domein onderdeel werd van een exclusieve plantenkwekerij, geleid door eigenaar Louis Victor Mullié, die zich toelegde op de import en export van sierbomen en -struiken.

De twee Kaukasische vleugelnoten hebben een esthetische waarde omwille van hun representatieve groeivorm. Ze bezitten beiden een eerbiedwaardig voorkomen door hun dikke stammen en voor wat betreft het opgaande exemplaar ook door een imposante kroon met typische breed en laag aanzettende zijtakken. Omwille van zijn omvang is het opgaande exemplaar ook een beeldbepalend object. Aan de aanwezige adventiefwortels bij het ingesnoeide exemplaar kan de uitzonderlijk sterke regeneratiekracht van deze boomsoort worden afgelezen. De sierwaarde van deze boomsoort schuilt in het bijzondere veervormig samengestelde blad, waarvan de gelijkenis met de inheemse es in de wetenschappelijke soortaanduiding terug te vinden is. Ook de opvallende bloeiwijze met hangende vruchtkatjes met gevleugelde nootjes en de zeer diepe schorsgroeven met kurklijsten die op oudere leeftijd een net-vormig patroon opleveren, dragen bij aan de esthetische waarde van deze uitzonderlijke sierbomen.