De bescherming als monument betreft het molengebouw met de volledige maalinrichting en alle toebehoren, het waterrad, het sluiswerk, het brugje over de maalsluis, de oeververstevigingen stroomopwaarts, het verdeelwerk (stroomopwaarts met bijhorende oeververstevigingen).

In het beschermingsdossier wordt de industrieel-archeologische waarde van korenmolen als volgt gemotiveerd: als watermolen met 13de-eeuwse kern en 18de-eeuw indrukwekkend verdeelwerk met een maalinrichting die uitstekend de ontwikkelingen terzake tussen 1900 en 1940 illustreert.