Als zijnde een gaaf bewaard neoclassicistisch herenhuis uit het laatste kwart van de 19de eeuw met interessant eclectisch interieur dat relevant is voor de verfijnde levensstijl van de toenmalige textielbaronnen, cf. onder meer de verwarmingsroosters. Typerend voor de tijdsgeest is ook de binneninrichting met luxueuze vertrekken voor de eigenlijke bewoners en analoge doch eenvoudigere ruimtes voor het personeel.

in casu architectuurhistorische waarde: Als zijnde een gaaf bewaard, zowel van buiten als van binnen, eclectisch herenhuis ontworpen in 1877. De monumentale arduinen gevel wordt benadrukt door het middenrisaliet met balusterbalkon en het gebruik van frontons op de middenverdieping. Het huis heeft een typerende plattegrond met enerzijds spreekkamer, traphal en keuken en anderzijds salon en eetkamer. Het interieur is rijkelijk uitgewerkt. Het pand is representatief voor de architecturale invulling van de stadsuitleg voorbij de Doorniksepoort circa 1870; de percelen ter hoogte van het vroegere Sint-Sebastiaanspark waren bovendien zeer gegeerd omwille van de nabijheid van het station. Het pand maakt bovendien deel uit van een gaaf bewaarde straatwand in neoclassicistische stijl, waarin het een beeldbepalende schakel vormt.

Een vrij gaaf bewaard en rijkelijk versierd interieur, in originele kleurstelling, met typerende opeenvolging van salon en eetkamer respectievelijk in neo-Lodewijk XVI-stijl en in neo-Vlaamserenaissance. Het salon met damasten wandbespanning is rijkelijk versierd met moulures en met geschilderde bloemmotieven op supraportas en plafond. In de eetkamer zijn het stucwerk en de deuren in houtimitatie geschilderd, waarbij diverse houtsoorten nagebootst worden. De motieven van de beschilderde linnen wandbespanning corresponderen met de motieven op het plafond.