Als zeldzaam bewaard voorbeeld van een openluchtzwembad teruggaand tot het laatste kwart van de 19de eeuw en met accommodatie hoofdzakelijk daterend uit het interbellum en vlak na de Tweede Wereldoorlog.
Als getuige van zowel de geëvolueerde 20ste-eeuwse zwembadcultuur, het toenemende belang van sportevenementen en het gebruik als solarium. En waarvan de wederzijdse beïnvloeding nieuwe publieke en functionele infrastructuur vereist.

in casu architectuurhistorische waarde:
Als representatief voorbeeld van infrastructuur uit het interbellum (1928-1929 en 1937) en vlak na de Tweede Wereldoorlog (begin jaren 1950), gekenmerkt enerzijds door historiserende architectuur en anderzijds door een efficiënt functionalisme gebaseerd op bouwtypologische en architecturale kwaliteiten uit het interbellum en verder gezet tot na de Tweede Wereldoorlog.
Als publieke en pragmatische architectuur gekenmerkt door sober materiaalgebruik (beton, baksteen), functionele planindeling en aandacht voor inplanting en toegankelijkheid met name aan de oost- en westzijde.

Als illustratie van publieke architectuur die inspeelt op de vrijetijds- en sportbeleving, waaraan men, in de verder evoluerende democratisering van de maatschappij in de 20ste eeuw, steeds meer aandacht besteedt en waarvoor men de nodige infrastructuur voorziet met het oog op de toenemende ontspanningsbehoeften en de sportmanifestaties.
Als getuige van de evolutie van de zwembadcultuur die evolueert van het publieke baden in open rivieren of waterlopen, in dit geval in de stadsvestingen, naar het georganiseerd openluchtbaden met alle nodige accommodatie. Dit rekening houdend met het toenemende belang dat wordt gehecht aan hygiëne, een goede organisatie, veiligheid en toezicht.