Deze oorlogssites zijn van belang voor de militaire geschiedenis. Zij geven een beeld van de evolutie in de krijgskunde en de daaraan verbonden technische ontwikkeling. Het betreft de materiële getuigen van de Tweede Wereldoorlog, één van de belangrijkste gebeurtenissen van de 20ste eeuw. De meeste bunkersites maken deel uit van de Atlantikwall, die samen met de Ostwall, de Südwall en de Westwall, een belangrijk element vormde in de verdediging van het Duitse rijk, kort voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Atlantikwall, die de verdediging van de Atlantische kust tot doel had, strekte zich uit van de Golf van Biscaje tot aan de Noordkaap. De linie, bestaande uit talrijke afzonderlijke bunkers, moest de vijandelijke aanval opdelen ·in kleine stukken zodat de aanvalskracht gehalveerd werd en de vijand tijd verloor met het opruimen van de afzonderlijke verzetsnesten. Deze relicten van de Atlantikwall gelegen op Belgisch grondgebied werden na inventarisatie geselecteerd volgens de volgende criteria: de zeldzaamheid van de constructie, de interessante functie, bepaalde merkwaardige camouflagepatronen, de samenhang in de cluster en/ of de ruimere lokale groep, de plaats en functie in de algemene structuur van de Atlantikwall.

De geschutskazemat te. Zandvoorde maakte deel uit van de algemene verdediging van de havenstad Oostende, meer· bepaald van het Steunpunt Oostende Landfront. Deze geschutskazemat werd opgetrokken ter verdediging van de zuidelijke flank van het Landfront en past in het "Schartenbau Program" waarbij alle geschut werd overbunkerd: normaal stonden deze stukken op een open bedding, maar door het "Schartenbau Program" moest alle geschut overbunkerd worden. Deze bunker werd specifiek voor een type geschut ontworpen, met name een 5 cm KwK (tankkanon) op vaste affuit. De geschutskazemat vormde· eën cluster met de kleine bakstenen observatiepost iets verderop (voorgesteld onder nr. 10).
Samen met de andere te behouden sites rond Oostende draagt de geschutskazemat te Zandvoorde bij tot het duidelijke en samenhangende beeld van de Duitse verdedigingsstrategie, gekend onder de naam "Stützpunktgruppe Ostende" (steunpuntgroep). De nog bewaarde verdedigingsstructuren uit de Tweede Wereldoorlog rond Oostende onderscheiden zich als dusdanig zelfs op Europees niveau.