Het geheel van waterbouwkundige elementen en hun bijhorende uitrusting, horende bij de op het oorspronkelijke gabariet gebleven kanaalpanden van het kanaal Kortrijk-Bossuit, dat na 40 jaar discussie als verbindingswaterweg tussen de Schelde en de Leie tussen 1857 en 1860 werd gegraven. De bovengemelde kanaalpanden verwijzen naar het oorspronkelijke uitzicht van het kanaal en zijn aldus de materiële getuigen die de kanaal- en sluizenbouw van ca. 1860 illustreren. Dit geheel bestaat uit een aantal onderdelen met voorbeeldwaarde, dit zowel m.b.t. de constructieperiode als m.b.t. het vrij belangrijke te overwinnen hoogteverschil tussen de beide rivierbekkens: onder andere de respectievelijke oude sluizen die vrij dicht op elkaar volgen en waarvan er nog met houten sluisdeuren en één met klinkwerk gemaakte deuren zijn uitgerust.
Wat de randuitrusting aangaat is de sluiswachterswoning bij sluis nummer 11 uit 1895 eveneens een goed bewaard voorbeeld van een woningtype dat door de Staat ten behoeve van het personeel van het kanaal werd opgetrokken. De woning bij sluis nummer 11 bezit eveneens typologische kwaliteiten en is beeldbepalend.
Het voetgangersbrugje is een goed voorbeeld dat ook na de heropbouw van 1947 met de sierlijke gesmede brugleuningen nog naar de aan1egperiode van het kanaal verwijst.