Beschermd monument

Passionistenklooster: Sint-Antoniuskerk, omheiningsmuur en Mariagrot

Beschermd monument van tot heden

ID
13138
URI
https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/13138

Besluiten

Sint-Antoniuskerk met muur en bedevaartstuin met jubelgrot, parochiekerk Sint-Jan-de-Doper en parochiekerk Sint-Brixius
definitieve beschermingsbesluiten: 28-05-2003  ID: 4047

Rechtsgevolgen

Meer informatie over de rechtsgevolgen van beschermingen vind je op onze website.

Beschrijving

De bescherming als monument omvat delen van het Passionistenklooster, met name de Sint-Antoniuskerk, met bijhorende omheiningsmuur langs de Wandelingstraat en de bedevaartstuin met Mariagrot.



Waarden

De Sint-Antoniuskerk, met bijhorende muur en bedevaartstuin met jubelgrot is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:

sociaal-culturele waarde

Als druk bezocht bedevaartsoord naar de laatste rustplaats van broeder Isidoor, die begraven is in de later toegevoegde grafkapel van 1952.
Merkwaardig is bedevaartstuin met verschillende rotspartijen en jubelgrot en de muur met votiefplaatjes, als uiting van volksdevotie.

historische waarde

in casu architectuurhistorische waarde: Als zijnde de enige neoromaanse kerk te Kortrijk, opgetrokken in 1873-1874 naar ontwerp van de Franse aannemer François Hennebique, die later een procedé zal ontwikkelen om gewapend beton aan te wenden. Hij introduceerde de gewapende balk en kolom als constructie-element en opende daarmee de mogelijkheden voor betonskeletbouw, wat een revolutie in de bouwkunst betekende.
Als zijnde een beeldbepalend en gaaf bewaard complex gelegen op de hoek Wandelingstraat/Veldstraat.
De afsluitingsmuur als zijnde deel uitmakend van het complex. Vrij uitzonderlijk is het ingewerkte urinoir met houten klapdeurtjes.

artistieke waarde

Het als gesamtkunstwerk opgevatte en volledig intact bewaarde interieur met kleurrijke muurschilderingen, meubilair en beelden.
De decoratieve en figuratieve polychromie, aangebracht in 1894-1895, zijn van de hand van Willem Deumens (Venlo, Nederland).
De brandglasramen, geplaatst in 1924, zijn vervaardigd door het atelier Osterrath uit Tilff nabij Luik. Dit atelier is veruit het belangrijkste atelier voor glasschilderkunst in Wallonië uit die periode. De tekeningen en de gebruikte kleuren zijn van hoge kwaliteit en sluiten goed aan bij het interieur van de kerk.
Het meubilair werd ontworpen en uitgevoerd door de belangrijkste ateliers uit die periode en getuigen van een groot vakmanschap cf. uitwerking en detaillering.
Meubilair:

  • Hoofdaltaar van gepolychromeerde witte Franse steen van 1882-1885, door K. Debaere
  • Zijaltaren naar ontwerp van Hennebique.
  • Biechtstoelen van 1878 door werkhuizen Janssens (Sint-Truiden)
  • Beelden van het Heilig Hart van Jezus en Onze-Lieve-Vrouw, van 1876, door C. De Jonghe (Brugge)
  • Piëta van 1896 door K. Debaere
  • Triptiek van het Heilig Aanschijn, van 1887, door firma Billaux-Grosse (Brussel).

Aanduiding van

Is de gedeeltelijke bescherming van

Passionistenklooster

Wandelingstraat 33 (Kortrijk)
Complex gelegen tussen de Wandelingstraat, Veldstraat en Passionistenstraat en bestaande uit klooster, kloosterkerk en bedevaartstuin. Bakstenen afsluitmuur aan de Veldstraat geritmeerd door de rondboognissen. Aflijnende overhoekse muizentandfries. Uniek is het ingewerkte urinoir met houten klapdeurtjes.


Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Passionistenklooster: Sint-Antoniuskerk, omheiningsmuur en Mariagrot [online], https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/13138 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.