Als zijnde een eind 19de-eeuws herenhuis typerend voor de Roeselaarse fabriekseigenaars en beheerders die zich in de industriële Spanjewijk komen vestigen. Het glas-in-lood van het trappenhuis symboliseert de juttespinnerij van Maurice Carlier, de tweede eigenaar van het pand.
De bunker is beeldbepalend in het straatbeeld door de sterk uitspringende gevechtsstelling aan de straatzijde. Zeldzaam is dat de bunker bewaard is gebleven in het stadsweefsel.

Als zijnde een Duitse bunker van de Tweede Wereldoorlog behorende tot de kustverdediging van de Atlantikwall. Hij werd in 1943 opgericht als communicatiecentrale.

in casu architectuurhistorische waarde:
Als zijnde een representatief voorbeeld van een herenhuis van het einde van de 19de eeuw met typerend materiaalgebruik en forse gevelaccenten zoals de horizontale geleding, het benadrukte middenrisaliet en de zware omlijstingen van de muuropeningen. Het interieur is goed bewaard en omvat fraaie neorococo-, neo-Vlaamse-renaissance- en art-nouveau-elementen.
Als zijnde een bunker opgericht als communicatiecentrale tijdens de Tweede Wereldoorlog, die uniek is omwille van zijn vorm. Deze Sonderkonstruktion is immers niet volgens standaardplannen gebouwd. Het gaat hier tevens om een polyvalent ontwerp waarbij de binnenruimte kon gewijzigd worden.

Het glasraam van het trappenhuis in het herenhuis is van hoogstaande kwaliteit en verbindt de technieken van glas-in-lood en brandschildering. Bovendien symboliseert dit glasraam het beroep van de vroegere eigenaar. Tevens staat de schouwmantel en houten lambrisering uit de eetkamer erop afgebeeld. Het geeft tevens een beeld van Roeselare met enerzijds de huizen van de Grote Markt waarachter de Sint-Michielstoren en anderzijds de toren van de Onze-Lieve-Vrouwekerk.